Wideo

Oto zapis spotkania na żywo online, gdzie opowiedziałem o każdej z publikacji opisanych w poniższym felietonie oraz rozmawiałem na antenie z gościem, który podpowiedział ósmą publikację do naszego zestawu: LINK

Spis treści materiału wideo: 4:33 Neil A. Fiore: The Now Habit 15:12 Charlotte Lieberman: Why You Procrastinate (It Has Nothing to Do With Self-Control) 19:31 Jane B. Burka: Procrastination: Why You Do It, What to Do about It 27:14 Damon Zahariades: The Procrastination Cure 37:08 Jason W. Womack: Get Momentum 39:54 David Allen: Ready for Anything 44:04 Brian Tracy: Eat That Frog! 45:12 Bar Franek: Procrastination Sucks 48:48 Podsumowanie

Teraz już przechodzę do felietonu

Dzisiaj odpowiadam na prośbę, by porozmawiać o prokrastynacji.

Zebrałem dla Was wnioski z siedmiu publikacji poświęconych odkładaniu spraw na później, czyli prokrastynacji.

Korzystałem z anglojęzycznych źródeł. Ci z Was, którzy regularnie podejmują wyzwanie by czytać lub słuchać po angielsku, pewno chętnie sięgną po wersje oryginalne. Zaś osoby, które nie czytają po angielsku znajdą część tych publikacji po polsku, a w przypadku innych można się posiłkować np. automatycznym translatorem w przeglądarce internetowej.

Wśród prezentowanej siódemki mamy zarówno coś z ostatnich lat, jak ponadczasowe pozycje sprzed niemal dwudziestu lat.

Podstępne działanie naszego mózgu

W artykule z NY Timesa, Charlotte Lieberman odwołuje się do badań i autorytetów naukowych, by powiedzieć, że prokrastynacja to przede wszystkim podstępne działanie naszego mózgu, który szuka sposobów, by uniknąć trudnych emocji. Tylko, że koniec końców wpadamy w nawykową prokrastynację, która nie dość że rozwala produktywność, to jeszcze odbija się na zdrowiu. Konkluzją jest apel, by zagrać z mózgiem stawiając mu bariery wejścia w to co przyjemnie bezproduktywne, a uatrakcyjnić mu to co jest do zrobienia. Np. zablokować media społecznościowe jakimś bardzo długim hasłem, które trzeba ręcznie wpisać, a zarazem z ogromnego zadania wybrać tylko najbliższy następny krok.

Brak pewności siebie, poczucia wartości oraz lęk przed porażką

Psycholożki Jane Burka i Lenora Yuen w swojej książce o prokrastynacji budują na podobnym podejściu co poprzednia autorka. Podkreślają kombinację biologicznych, emocjonalnych i środowiskowych czynników. Brak pewności siebie, poczucia wartości oraz lęk przed porażką mają w tym swój udział. Większość osób z problemem prokrastynacji ma nierealistyczny obraz tego ile zajmie zadanie. Zatem projekty należy porozbijać na oddzielne kroki i ustalać cele dzienne. Częścią procesu ma też być dawania sobie nagród, gdy zrealizowało się każdy krok. Gdy nie daje się osiągnąć celu w terminie to koniecznie zmodyfikuj cel lub termin!

21 kroków prokrastynatora w rekonwalescencji

Kolejny autor, Damon Zahariades napisał książkę na bazie własnych doświadczeń, bo jak twierdzi był światowej klasy prokrastynatorem. Z jego obserwacji wynika, że prokrastynacja to nawyk, który trudno przełamać. Im dłużej to trwa, tym głębiej taki sposób działania jest zakorzeniony. Podaje 21 podpowiedzi radzenia sobie z prokrastynacją:

Najpierw zjedz żabę (tj. najpierw zrób najgorsze zadanie).
Popracuj pierwsze 10 minut.
Nagradzaj się.
Wypełnij kalendarz.
Priorytety zadań i projektów.
Skróć swoją dzienną listę to-do.
Stosuj prawo Parkinsona, tzn. ogranicz czas jaki sobie dajesz na zadanie.
Poproś innych, aby ustalili Twój deadline.
Wykorzystaj porę dnia, gdy masz szczyt energetyczny.
Deklaruj wobec kogoś.
Rób małe kroki.
Unikaj nudnej pracy (gdy to możliwe)
Wyłącz przeszkadzacze w otoczeniu.
Wyłącz cyfrowe rozpraszacze.
Stosuj bloki czasowe.
Eliminuj tak wiele niepotrzebnych zadań jak to możliwe.
Koncentruj się na jednym zadaniu w danej chwili.
Pozbądź się negatywnego gadania o sobie.
Ogranicz sobie wybór opcji to tej jednej.
Odkryj co u Ciebie powoduje prokrastynację.
Rób cotygodniowy przegląd osiągnięć.

Uzyskaj impet

Para autorów Jason i Jodi Womack w książce „Nabrać tempa” („Get Momentum”), skupia się na tytułowym tempie, a może bardziej rozpędzie, bo słowo „momentum” oznacza impet jaki uzyskuje poruszający się obiekt. Piszą o pięciu stadiach rozpędu: motywacja (Twoje dlaczego), mentorzy (doświadczeni przewodnicy), kamienie milowe (rozbicie na podprojekty), monitorowanie (raportowanie postępów) oraz modyfikacje (zmiana tego co nie działa).

Oczyść głowę

Piątą pozycją pomocną w radzeniu sobie z prokrastynacją może być praca Davida Allena „Ready for Anything”, czyli „Gotów na wszystko” (polskie wydanie wydrukowano pod tytułem „Czas. 52 sposoby na to, by zaczął pracować dla Ciebie.”). Allena znamy z innej książki, jako twórcę metody GTD zarządzania zadaniami. Tym razem daje nam 52 podpowiedzi jak się ogarnąć. Warto zwrócić uwagę na kilka z nich. Przede wszystkim powtarza, by wszystko zapisywać zamiast polegać na swojej pamięci. Głowa ma być czysta i gotowa do niespodziewanych wyzwań, a nie zaśmiecana pamięciówką. Ważna by w danym momencie być skoncentrowanym na jednym temacie, a nie łudzić się wielozadaniowością.

Do roboty!

Na liście mam też Briana Tracy i jego „Zjedz tę żabę!”. Ten autor prostolinijnie i bez owijania w bawełnę, napisał dwie dekady temu, że osiągnięcia biorą się z działania. Zatem masz się wziąć do roboty, by przejąć kontrolę nad swoim życiem.

Jedz żabę jak programista

Natomiast kilkanaście lat później, programista Bar Franek opublikował artykuł pt. „Prokrastynacja jest do bani – więc bierz się za zjedzenie żaby, by odkryć moc produktywności”. Autor odnosi się do książki Briana Tracy i serwuje porady w bardziej współczesnym sosie. Opiera swoje przesłanie na stwierdzeniu, że masz spędzić swój najlepszy czas na realizowaniu najcenniejszych spraw, a wtedy zmienisz ścieżkę swego życia. By ułatwić czytelnikowi życie, podaje kroki:

Wypisz wszystko co masz do zrobienia.
Poorganizuj żaby od największej do najmniejszej.
Wybierz 3 główne żaby.
Stwórz system do codziennego użycia.

Film

I już. Na tym kończę przegląd siedmiu publikacji, które wpadły mi w ręce, gdy zastanawiałem się, jak pomóc jednej czy drugiej osobie, która prosiła mnie o wsparcie w temacie odwlekania działań do jutra, na pojutrze itd.

Jeszcze oczywiście podsumowanie w formie jednominutówki: